28 Temmuz 2014 Pazartesi

Bir Psikoloji Meselesi “HEP”LİK

        İnsan, etrafında farklı bir yapı görmek istemiyor.
        Herkes herkesi değiştirmenin peşinde, kimileri saf ve temiz duygularla, kimileri nedensiz, kimileri de iyilik için. Oysa ki; asır öyle bir asır ki, insanlar öyle bir halde ki kimsenin işine gelmiyor, zaman harcamıyor kendileri için çabalayanlara. Birileri bizim için çalışıyor olsa da sadece duymak istediklerini duyup gerisini kulak ardı ediyor ve söylenilenlerin kendi lehlerine değilmiş gibi onda olan eksikliklerden yola çıkıp ona fayda sağlamak isteyenlere ‘ben zaten bunu biliyorum’ diyerek algılarını kapatıyor.
        Kendi dünyasında kayboluyor. Aslında insan neyi istiyor veya neyi istiyoruz biliyor musunuz? İnsan etrafında HEP (ama bu “hep” onun izin verdiği yere kadar) doğruyu gösterecek, eksiklerini giderecek, hatalarını düzeltecek kısacası istenilen insan modeli oluncaya kadar yanında olacak birini istiyor sonrada sana ihtiyacım kalmadı diyerek tabiri yerindeyse kapının önüne koyuyor çünkü öğrenmiştir artık o insan nasıl olması gerektiğini, artık kendisinden bir tane daha olmasını etrafında hiç istemez ve o “hep”lik orada son bulur. Kendi gibi olsa da görmüyor.
       Sonuç olarak denilebilir ki insanların hayatına onların izin verdiği kadar değil sizin istediğiniz kadar yer edin. O zaman pişman olacak kadar kimse sizi üzmez ve hayatınızda hiç yapmadığınız şeyleri yapmaya zorlanmazsınız. Kendinizi kullandırmayın ”hep” olacağınız zaman, yeri, sınırı kendiniz belirleyin öyle ki ne kapının önüne koyulun ne de kapının önüne koyun.
        Kendiniz kalın.

0 yorum: